บทที่ ๗
งานสงกรานต์
อีกสามวันจะถึงวันสงกรานต์ แม่ของคูนได้เอาเปลือกข้าวมาตำข้าวพอกินได้สามวัน
เพราะช่วงวันสงกรานต์นั้นทุกคนจะเอาแต่สนุกสนานอย่างเดียว
จนไม่มีเวลาตำข้าว
พอถึงวันสงกรานต์
พ่อและแม่ก็ปลุกคูนและน้องๆอีกสองคนตั้งแต่เช้าเพื่อไปรดน้ำดำหัวคุณย่าที่บ้านท่าน
พอเป็นอันเสร็จพิธีแล้วพ่อก็รีบกลับบ้านเพื่อเตรียมตัวเข้าป่ากับลุงเข้ม
ส่วนแม่ก็พาเด็กๆไปเล่นน้ำในวันสงกรานต์
คืนหนึ่งคูนตื่นเต้นมาก
เพราะพ่อบอกกับคูนว่าจะพาคูนไปฝากตัวกลับหลวงพ่อเคนที่วัด
เพื่อให้คูนได้เรียนหนังสือ เมื่อถึงวันรุ่งขึ้นคูนก็ดีใจมากขึ้นเมื่อรู้ว่าจันดีลูกของป้าบัวศรีกับลุงเข้มจะมาเรียนด้วย
เมื่อถึงวันที่คูนได้มาเรียนกลับหลวงพ่อเคน
มีช่วงหนึ่งหลวงพ่อก็ถามว่าคูนรักใครมากที่สุด คูนก็ตอบว่าพ่อแม่ บุญหลายและยี่สุ่น หลวงพ่อก็ถามต่อว่าแล้วเกลียดใครมากที่สุด
คูนก็นั่งนึกอยู่สักพักแล้วก็ตอบว่าท้องฟ้าครับเพราะมันไม่เคยให้ฝน
มันให้แต่ความแห้งแล้ง เมื่อหลวงพ่อได้ยินเช่นนั้นก็ตีก้นคูนแรงๆแล้วให้คูนพูดว่า
ต่อไปผมจะไม่โทษท้องฟ้า เพราะท้องฟ้าไม่เคยโทษใคร
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น